ŞAİR,

ŞAİR,

Çile çeke, çeke dertli oldum.
Şiir yaza, yaza şair oldum.
Ben bu hususda, az mahir oldum.
Niyahet Onu görmeye nail oldum.

İçime ilham geldi, şiir yazıyorum.
Aklıma O geldi, hatıra yazıyorum.
Aklıma ölüm geldi, vasiyetimi yazıyorum
İlk günkü gibi, seni sevdiğimi yazıyorum.

Öyle kuru kuruya şairlik olmaz.
Izdırab çekmeden şairlik olmaz.
Ben bu yalan dünyada çok çektim.
Izdırabı çekenlerin içinde tektim.

Allah vermeseydi, kula bu aklı,
Her şey onun elinde, gizli saklı,
İstediğini dilediğini verir farklı.
Çalışıp bulana bu haz çok farklı.

Çalışıp çapalayıp bulamayan, kara bahtlı.
Kınamamak lazım, bu insanlar çok farklı.
Kimi çalışır çabalar, emellerini ulaşamaz.
Kimisi de, birbirini çok sever buluşamaz.

Dünya bu; kimi zengin, kimi fakir.
Kimileri şair, kimisi de şakir.
Kimileri şair, kimisi de zakir.
Kimi zengin yaşar, ölür fakir.

Aslında ne ilmim, ne de irfanım vardı.
Ne marifetim, ne de maretim vardı.
Bana, çektiğim çilenin ızdırabı, sardı.
Bütün bu acılardan bana şairlik sardı.

Lambaya kapadım, gözlerim açık kalmış.
Saati baktım, saat gece 0.2 olmuş.
Bilmem ki bu bayram a ne olmuş.
Şair Bayram bu şiirin adını şair koymuş.

Bayram TUNCA
25.05.2000