Oturduk bir yere
Sadece o ve ben
Oturduğumuz yerin
Ne önemi vardı sanki
İkimiz de seviyorduk birbirimizi
Onun gözlerinden okuyordum
Bir şey söylemeye çalışıyordu
Ama başaramıyordu anlamıştım
İçimden şimdi söyleyeceğim
Geçirip döküyordu
Ama bir türlü söylemiyordu
Ben gülüyordum sinirden
Söyle ne söyleyeceksen
Ben söyleyeceğini anladım
Ama dudakların şahit olsun
Onun için senin söylemeni bekliyorum
Aynen bunları söyledim
O da söylemek zorunda kaldı
Ben başkasını seviyorum dedi
Benim elimde bardak vardı
Sinirden elimi sıkmaktan
Bardak paramparça olmuş
Elimden kanlar akıyor
Benim haberim yok
O ise telaşlanmış
Ne yaptın diyordu
Ben böyle olmasını istemezdim
Elin kanıyor sil şu bezle dedi
Ne önemi var ki elimin
Benim kalbim kan ağlıyor
Elimi düşünen kim
Sen kalbimi kırdın
O kalp aynen bardak gibi
Bir daha yerine gelmezsin
Ve kalktım gittim ordan
Ona inat tek kelime etmedim
O sessizliğim ona yeterdi
Hem de ilelebet içinde kalacaktı
Yavaş ve sessiz adımlarla
Uzaklaştım ordan sonsuzluğa
Kalbimde sen vardın başkası değil
-------------------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder