uzaklarda senin yüreğin

VAKTE KAN DÜŞERKEN

vakte kan düşerken

anılarımı ararım yanı başımda

cananı sayıklarım

heyula girdabına batarken parmaklarım

söylüyorum..

Sen beni anlayana kadar imalarda saklanacağım
Beni sen anlayana kadar sessiz ağlayacağım
Her tuşa basışımda umutlanıp

ASLOLAN AŞKTIR

Aşkımı kumlara yazdım
Denizin kıyısındaki
Benim yerime sildi deniz
Korktum sevmekten
Korktum sevilmekten
Hep sineye çektim kendimi
Herkesin yerine ıslattım gözlerimi
Bıktım yolun başındayken
Küstüm hayata
Başkalarının yerine koymaktan kendimi
Gençliğimin bakışları
Kırkına merdiven dayadı

Hayatın İçinden

İnsanlar belli bir yere geldikten sonra hayatla yüzleşmeli

Kırmızı

öyle bir fırtına çıkardın ki
giderken,
ardında kalan
ne var ne yok
karmaşada boğuldu

sen öyle kötüydün ki
beyaz kalanlar utancından
karardı,
kalbim kırmızıydı
siyah kaldı

adsız

herşeyi unutmak istiyorum
herşeyi arkamda bırakmak
beni sevenler
benden nefret edenleri
herkesi
siyahı ve beyazı
iyiyi ve kötüyü
bir okyanusa dalmak istiyorum
bir sonsuzluğa
yok olucağımı bile bile gitmek istiyorum
gidebildiğim kadar...

Son Aşkım

Ben, seni;
 hayatımın bir musalla taşına
en yakın yerinde sevdim...

BENDEN ÖNCE

İşte yeni bir gece daha başlıyor sevgilim
Yokluğunu hissedemediğim
Gözlerine sığınıp uyuyamadığım,
Ruhumu ellerine bırakamadığım yeni bir gece.
Kalbime keskin bir acı saplanıyor.
Ölüme bir adım yakınım belki şimdi.
Öyle sev, öyle sar ki beni,
Öyle tutkuyla sarıl ki bedenime,
Ayrılmayalım ölümde bile.