Bir fotoğrafın kaldı geriye gülüşlerinden
Nasıl vurdumduymaz, nasıl umursamaz olabiliyorsun böyle?
Niçin anlamak istemiyorsun beni?
Derin bir bakış düşüverdi yere düşlerimden.
Ellerim kırışmış, duygularım karışmış, masam darmadağınık.
Yitirmiş anlamını kelimelerim...
Dilimden dökülen her söz, oluyor çığlık.
Dünler yıprattı beni, bu yüzden bakışlarım pısırık,
Aynı ben değilim ben!
 |
| Fotoğraf YediYedi.com sitesinden alınmıştır. |
Hatırlar mısın bilmem, o piknik kaçamağını.
Ne Ferdi Tayfurlar döktürmüştüm sana.
Ne gülüşler koparmıştım senin için, içimden...
Ne duygular çıkarmıştım yüreğimin derinliklerinden.
Ya o birlikte dolaşmamıza ne demeli kır-bayır?
Peki ya, balık tutma hikâyesi?
Balığı tutmuştum tutmasına ama...
Senin elini tutamamıştım, ne fayda!
Cesaret edip söyleyememiştim aşkımı sana.
Bu hasret, mazinin tozlu yapraklarını doldurdu ceplerime.
Her zamankinden daha çok arar oldum gözlerini.
Hasretlik bana göre değil arkadaş...
Aldı savurdu düşüncelerimi sokak aralarına, sayfa sayfa...
Aynı ben değilim ben!
Göremezsin, bakma, şimdi yok gözlerimde mutluluk!
Bütün kabahat bende sakın duyma sen suçluluk.
Sana gülüm demedim, kızarsın, bir gün solarsın diye...
Sana "gülüşüm" de diyemedim ne çâre.
Ayakkabılarımı eskittim dağ başlarında,
Düşüncelerimi gökyüzüne savurdum,
Belki de yağmura karışıp, düşüverir avuçlarına, yıllanmış sevgim.
Belki de ayağına takılıverir yalnızlığım,
Düşüverirsin.
Yarısını kendine saklayıp, diğer yarısına da beni doldurursun belki de körpecik yüreğinin..
Belki de sen de yazarsın beni yüreğine, tükenmez kalemle, benim seni yazdığım gibi.
Bak...
Hayallerim de yoruldu artık, düşünemiyorum.
Hadi diyelim ki ben aynı benim, değişmedim.
Peki ya, sen aynı sen misin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder